ไม่มีนักวิทยาศาสตร์หรือวิศวกรที่ฉลาดมากๆ คนใดจะสามารถออกแบบสิ่งที่ดีเท่าผิวหนงได้ ผิวหนังทั้ง 3 ชั้นล้วนทำหน้าที่สำคัญและซับซ้อนในเรื่องของผลกระทบและรูปลักษณ์ที่เห็น
ผิวหนังชั้นล่าง (ซับ-คิวติสหรือไฮโปเดอร์มิส) เป็นที่อยู่ของเซลล์ไขมัน เนื้อเยื่อและหลอดเลือดซึ่งหล่อเลี้ยงผิวหนังชั้นบนๆ
ผิวหนังชั้นกลาง เรียกว่า เดอร์มิส ผิวหนังชั้นนี้จะส่งผลร้ายที่สุดต่อสภาพผิวหนังทั้งหมดถ้ามันถูกทำลาย ผิวหนังชั้นกลางประกอบด้วยเยื่อยืดหยุ่นและโยงใยกัน มีลักษณะเหมือนสารประเภทเจล ซึ่งทำหน้าที่ร่วมกันในการเป็นเหมือนเบาะนิ่มๆ ให้ผิว ทำให้ผิวทรงตัว เด้งและยืดหยุ่นได้ ในผิวหนังชั้นกลางนั้นยังประกอบด้วยเส้นเลือดฝอยที่ทำให้ผิวหนังมีสีชมพูเรื่อๆ เส้นประสาท ต่อมเหงื่อและรูขุมขน
ระหว่างผิวหนังชั้นกลางและชั้นบน (เอปิเดอร์มิสซึ่งเป็นชั้นของเซลล์ผิวหนังที่ตายแล้ว) มีชั้นฐาน ชั้นฐานนี้เป็นเหมือนระบบพิมพ์เขียวของเซลล์ผิวหนัง ซึ่งสร้างเซลล์ใหม่ขึ้นทดแทนเซลล์ที่ตายไปของผิวหนังชั้นบนในทุกๆ 28 วัน ผิวหนังชั้นบนหรือเอปิเดอร์มิสเป็นที่อยู่ของเมลาโนไซท์ ซึ่งสร้างสี เมื่อได้รับแสงอัลตราไวโอเลตเมื่อมองจากกล้องจุลทรรศน์ ผิวหน้าของเซลล์ผิวหนังจะดูเหมือนเกล็ดปลาที่ซ้อนๆ กันอยู่ เหมือนการเรียงกระเบื้อง เซลล์ที่อยู่แถวบนๆ จะแตกตัวออกอย่างสม่ำเสมอ (เวลาผิวหนังคุณจะเห็นได้ชัดเจน) เพื่อหลบให้เซลล์ตัวใหม่ๆ ข้างใต้ได้ขึ้นมา เป็นการป้องกันการสะสมของคราบไคลที่ปกคลุมอยู่
รูปภาพจาก women.happymass.com
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น